Village/City: Puzhal, District: Chennai, State: Tamil Nadu, Country: India, Pincode: 600066
View through Google map : (13°09'50.9", 80°12'21.5)
தமிழகத்தில் இடம்:
பகவான் சிந்தாமணி பார்ஸ்வநாதர் திகம்பர ஜினாலயம், லட்சுமி அம்மாள்
கோயில் தெரு, புழல், சென்னை (தமிழ்நாடு)
கிராமம்/நகரம்: புழல், மாவட்டம்: சென்னை, மாநிலம்: தமிழ்நாடு, நாடு:
இந்தியா, பின்கோடு: 600066.
View through Google map : (13°09'50.9", 80°12'21.5)
Features:
Famous for its prison.
Located on the banks of Puzhal Lake.
Rail: Chennai Central Railway Station
Bus Station: Koyambedu, Central Bus Stand.
Flight: Chennai International Airport. Meenam Pakkam.
சிறப்புகள்:
சிறைச்சாலைக்கு பெயர் பெற்றது.
புழல் ஏரியின் கரையில் அமைந்துள்ளது.
ரயில்: சென்னை மத்திய ரயில் நிலையம்
பஸ் நிலையம்: கோயம்பேடு , மத்தியப் பேருந்து நிலையம்.
விமானம்: சென்னை சர்வதேச விமான நிலையம். மீனம் பாக்கம்.
இந்த ஜினாலயம் ஒரு சமவசரண வகை கருவறையைக் கொண்டுள்ளது, அதில் நான்கு பக்கங்களிலும் ஸ்ரீ பார்ஸ்வ தீர்த்தங்கரர் கல் உருவங்கள் கந்தக்குடியில் பிண்டி மரநிழலில் வைக்கப்பட்டுள்ளன.
மேலும் கோயிலில் பஞ்ச பரமேஷ்டி, ஸ்ரீ பார்ஸ்வநாதர், ஸ்ரீ மகாவீரர் தனி கருங்கல் உருவச்சிலைகள் உள்ளன;
ஸ்ரீ பிரம்மதேவர் மற்றும் ஸ்ரீ பத்மாவதி யக்ஷி ஆகியோரின் கருங்கல் உருவச்சிலைகளும் வைக்கப்பட்டுள்ளன.
This Jinalayam has a Samavasaran type sanctum sanctorum, in
which stone images of Sri Parswa Tirthankara are placed on all four sides in
the shade of a Pindi(Ashoka) tree in Kandhakkudi.
The temple also has separate granite images of Pancha
Parameshti, Sri Parshvanatha, Sri Mahavira;
Granite images of Sri Brahmadev and Sri Padmavathi Yakshi are
also placed.
புழல் பகுதியின் வரலாறு
தொண்டை மண்டலம் சங்ககாலத் தமிழகத்தில் ஒரு பகுதியாக இருந்தது.
தொண்டைமான் இளந்திரையன் இந்நாட்டின் சங்ககால அரசன். பின்னர் சோழர்கள் கைப்பற்றினர்.
பின்னர் நான்காம் நூற்றாண்டிலிருந்து, ஒன்பதாம் நூற்றாண்டு வரை ஆண்ட, காஞ்சிபுரத்துப் பல்லவர்களின் நாடாகத் திகழ்ந்தது என்பது வரலாற்று ஆசிரியர்கள் கூற்று.
பல்லவப் பெருவேந்தர்கள் காலத்தில் பௌத்தம், சமணம், சைவம், வைணவம் ஆகிய சமயங்கள் திகழ்ந்தன. மகேந்திர பல்லவன் தொடக்கத்தில் சமண சமயச் சார்புடையவனாகத் திகழ்ந்து, பின்பு சைவ சமயத்திற்குப் பேராதரவு அளித்தான்என்பதை இலக்கியங்கள், கல்வெட்டுகள் வாயிலாக அறிய முடிகிறது.
தொண்டைமண்டலத்தை குறும்பர்கள் ஆண்டபோது, புழல் கோட்டம், புலியூர் கோட்டம், வேலூர் கோட்டம், படுவூர் கோட்டம் என 24 பகுதிகளாகப் பிரிக்கப்பட்டது. புழல் மற்றும் புலியூர் கோட்டத்தின் கீழ் இன்று மெட்ராஸ் என்ற பகுதி வந்தது. திருவொற்றியூர், புழல், அயனாபுரம் ஆகியவை முன்பும், மயிலார்பில், எழுமூர், பூந்தமல்லி, பல்லாவரம், தாம்பரம் ஆகியவை பின்னாலும் இருந்தன.
தேவதானம், பிரம்மதேயம் என்பன போலப் 'பள்ளிச்சந்தம்' என்பது சமணப் பள்ளிகளுக்கென (சமணர் வழிபடும் கோயில்கள்) விடப்பட்ட வரியில்லாத நிலங்களாகும். அரசர்கள் சார்ந்துள்ள சமயம் எதுவாய் இருந்தாலும் பிறசமயக் கோயில்களுக்கும் ஆக்கம் கொடுத்தனர்.
Thondai Mandalam was a part of Tamil Nadu during the Sangam(spanned
from 300 BCE to 300 CE.) period.
Thondaiman Ilandhiraya was the Sangam king of south India.
Later, the Cholas conquered it.
Later, historians say that Kanchipuram was under Pallavas,
who ruled from the fourth century to the ninth century.
During the time of the Pallava kings, Buddhism, Jainism,
Saivism, and Vaishnava were the religions. It can be known from literature and
inscriptions that Mahendra Pallava was initially a follower of Jainism and
later gave great support to Saivism.
During the rule of the Kurumbars, Thondai Mandalam was
divided into 24 parts, namely Puzhal Kottam, Puliyur Kottam, Vellore Kottam,
and Paduvur Kottam. The area called Madras today came under Puzhal and Puliyur
Kottam. Thiruvottriyur, Puzhal, and Ayanapuram were in the front, and
Mayilarupil, Egmore, Poontamally, Pallavaram, and Tambaram were in the back.
Like Devadanam and Brahmatheyam, 'Palli Chandam' were
tax-free lands left for Jain temples (temple worshipped by sadhus). The kings,
regardless of their religion, also gave construction to temples of other
religions.
After seeing Vallimalai hill range Jain rockcut sculptures and caverns, , we
came to see another one mountainous forest area Chinnamalai hill Jain heritage
before reach Vallimalai temple.
All the sculptures here were more finely carved than the Kanada Badami
sculptures there. It can be said that it is the nice carving of an expert
sculptor.. Even though everything had been away from approach, some had been
damaged by hitting with stones. we felt sorry when we saw the distortion.
The site is yet to be excavated by the archeology department and therefore has
not been fenced off. Voluntary sculpture conservating organizations are also
missing to safeguard the spot.
500m before reaching the Vallimalai hill temple we turn on a small road to the
left; you will see a small mountain in the extension of some residences.
If you trek up to the hill, you can saw Jain cavern and Tirthankaras, Sasana
Devi goddess idols carved in relief.
Slightly steep and rough raising path is difficult to navigate. People who are
not experience the trekking should not try to climb. Also for safety reasons,
it is better group of people go together. And if we go at midnoon time we can
save ourselves from poisonous insects and snakes living. This ancient treasure
is still not undertaking by archeologists so far for maintainence.
Three spot is important to see.
Before reachin the peak three sculptures are displayed on a boulder to attract
us surrounded by trees, branchs of leaves , shrubs, herbs and bushes. All three
monuments are precisely carved sculptures on this hill is a special feature.
They all carved into the rock in the right proportions and seem like a painting
on the wall. When one can sees the idols, he is tempting to worship to hold and
raising hands. So elegant… as well as divinity
First frame Sculpture : indepth and three fourth embalmed Bas relief of Ambika
the goddess (Dharmadevi Yakshi) seated on a dais with her left leg folded and
the right leg hanging down. Her (prebirth) sons Subangan and Prabangan are both
mutilated and her maid/ friend is carved near in a standing position.
Above the head, hold a ornamental conical crown, with carving like a canopy of
mango tree. (It is also noteworthy that areca tree is carved in some places).
The Nilorpamalar/ Flower, and Mango in the hands of the deity are also seen disintegrating.
The ornaments worn on the neck, ears, hip, shoulders and hands are not clearly
visible. They are carroded by the atmosperic seasons.
Second sculpture: Tirthankara is seen in Arthaparyangasana meditating posture
seated on a Vedhi. The number of special features carved around him indicate
that he attained the state of Jina.
A - Singathanam (crown), Pamandalam(halo), Mukkudai (tri-umbrella), royal tree
devalok gods blowing thundhupi air instrument. Devloke emperor Sowdharmendran
on Airavat elephant, other deva kings sitting on their vehicles and Mathalam
sculptures for Divyatoni, and devlok gods waving camaras( broomfibre) as fan;
are the eight special features of Jinar after attaining Omnicient. All these
fearture are found in this framed sculpture , flanked by SriBrahmadevar on the
right on an elephant vehicle and Sri Ambika sitting on a lion vehicle on the
left (destroyed).
Third Block: Sri Parswanatha with Panamudi ( canopied by Bhavana/Nagaloka King
Sri Dharanendran) with turban and prabhavali(halo) above, camara Devas standing
others are as if showering flowers. Surrounding him are four Arihant state of
sadhus (Mallinathar, Vasupujyar, Neminathar and Mahaveer) carved in
Arthaparyangasana in Dhyana posture along with Mukkudai and Camarai Devas.
All these five Jinas are Balabrahmmacharis. That is, avert marriage and
interested on celebacy(brahmacharyam) life style throughout entire lifetime.
Lastly they attain omnicient State. Symbolizing this lifestyle, the five jinars
were carved. (The same exposing is also carved on the forehead of roof of the
vallimalai cavern. Sixth one jinar sculptures is carved in a small size. It
might be carved in later period) adds to the splendor of these two sites.
Here, there is a cave near the cluster. A yakshi sculpture is visible from this
site on a whole in ruined state.
Coming towards the adjacent side, there is a Tirthankar Tirumeni in
Arthaparyangasana carved beautifully in a rectangular hollow. This eye-catching
sculpture is noteworthy that adds pride to the chinnamalai hill heritage. And
near to this, a very small ParsvaJinar with panamudi and a small figure like
Sri Dharanendran. may have been chistled at later date.
Underneath of this carving find a yakshi denote as Ambika (Dharmadevi). But it
is in a dark place so we cannot easily identified.
A cave is found next to it. The signs of habitant of jainsages living in this
cave, has stone doorframe entry.
Very nice place to visit…
Vallaimalai Jain cave, Saint Bed cum School
and Bas Relief – GPS coordinates (13.074, 79.26)
-----------------------------
(Before
reach, near to Vallimalai - Chinnamalai - GPS coordinates (13.074, 79.25) Both sites are South and
North side of Vallimalai Hill, Murugan temple)
------------------------
North side of Vallimalai Murugan temple.
jain beds:
These
natural caverns established in around 2nd century BC were inhabited by Digambar
monks. The monks from Bihar used to come here during the late-maurya period.
This was also a palli, a residential school of the monks. The smooth &
polished beds here were carved during the rule of Satvahana dynasty. A total of
5 inscriptions are found, with one of the inscriptions dating to 8th century
AD. The inscriptions are carved in Tamil, Grantha & Kannada languages.
These inscriptions establish the connection between Tamil Nadu & Karnataka.
The Jain idol carvings were created during the reign of Ganga King Rachamalla
II in 870 AD, after conquest of this region from Chola kings. Vallaimalai was
an important Jain center during 8th-9th century.
The various
images of the ‘Tirthkaras’, the Jain Gurus, are visible etched to the stone walls. The
various yogic postures, like
arthaparyangasana. The style of carvings is similar to Badami cave temples, Bagalkot
district, Karnataka and relatable to Ajanta and Ellora
caves near Aurangabad as well.
Nevertheless,
it is a marvelous structure and is a fascinating fact at how accurately the
stone has been carved; given the lack of machinery at that time. It is truly a
feat of patience and skill, and hence a must-visit for everyone!
Since lived
the then habitant of Jain saints had evolved these caves as monasteries of
peace and social work where they had extended healthcare to locals and
inscriptions in this regard could be found out in Vallimalai caves. These
monuments contained wealth of information, which were relevant even today and
hence should be protected.
Most of such
ancient sites that contain Jain inscriptions are not known to the people by and
large. We would like the messages of the Jain saints, who had stayed in caves
in various parts of the State since the Sangam period and which have a lot of
relevance in today’s turbulent lifestyle, to be understood by the locals and
the general public.
a Jain
monastery had been established there by the Ganga King Rajamalla after he
captured this region from Chola king and another one at Seeyamangalam, near
Chetpet, Thiruvannamalai dr.
# cluster 1
– Four Parswanatha Thirthankar carvings in Arthaparyankasana
(seated in cross legged with meditative posture): From left the first Thirthankar one, has sri Dharnendrar
God serpent hood, (sri Dharnendrar God) above the head with Triumbrella in
conical shape, flanked by Sri Ambika yakshi, Goddess, has too children and one
servant and Sri Brahmadevar god seated on masthaka of an Elephant. The
remainting has serpent hood only. Underneath of three a sculpture of the Yakshi, seated in sukhāsana, possessing aṅkuśa, pāśa, lotus and a
fruit in her four arms and adorned with a serpent canopy above her crown.
# Cluster
2 – Two Thirthankars in arthaparyankasana - one is Sri Adhinatha and another
one is Sri Mahavira, flanked by Sri Ambika yakshi, Goddess, has too children
and one servant and Sri Brahmadevar god seated on masthaka of an Elephant.
It was an art
convention to depict the first and last Tīrthaṅkara together
instead of all the twenty-four in a single composition. Non-availability
of space to carve the entire group at one place
could have initially prompted craftsmen to represent only Ādinātha and Mahāvīra together
and finally it became an accepted norm symbolizing the Caturviṃśatimūrtis (twenty
four). Examples of these two Tīrthaṅkaras shown
together are reported from the caves at Karuppankunru, Eruvadi, Aluruttimalai,
Muttuppatti, Uttamapalayam and Vallimalai. Among them, those sculptures from
Eruvadi, Muttuppatti and Vallimalai deserve special mention.
# Cluster
3: Bala Brahmacharies (have no married life style onto got moksha) ie Five
thirthankar bas reliefs on the forehead of the cave roof.All are in Arthaparyankasana posture (seated
in cross legged with meditative posture). From left – Sri Mallinathar, Sri
Vasupoojyar, Sri Parswanathar, Sri Neminathar, Sri Mahaveerar.
Underneath of five carvingsstone inscriptions were carved.
. A total of
5 inscriptions are found, with one of the inscriptions dating to 8th century
AD. The inscriptions are carved in Tamil, Grantha & Kannada languages.
These inscriptions establish the connection between Tamil Nadu & Karnataka.
The Jain idol carvings were created during the reign of Ganga King Rachamalla
II in 870 AD, after conquest of this region from Chola kings.
Vallaimalai
was an important Jain center during 8th-9th century.
Note: The
sad fact is that it is not very well preserved, and some chunks of the
rock-bearing inscriptions have been stolen, damaged, or misplaced. Although one
of the site is under the protection of the ASI, I honestly feel more efforts to
preserve this sites must be taken, and fast.
**************
Videos
வேலூருக்கு அருகே அமைந்துள்ள; வள்ளிமலை சமணக் குகைகள், சமணத்துறவிகள்
படுக்கைகள் / பள்ளிகள் மற்றும் புடைப்புச்
சிற்பங்கள்.
கிமு 2 ஆம் நூற்றாண்டில் நிறுவப்பட்ட இந்த இயற்கை குகைகளில்
திகம்பர் துறவிகள் வசித்து வந்தனர் என வரலாற்று செய்திகள் தெரிவிக்கின்றன. மௌரியர்
ஆட்சிக்காலத்தின் பிற்பகுதியில் பீகாரில் இருந்து துறவிகள் இங்கு வந்துள்ளார்கள்.
இது ஒரு குகைப்பள்ளி, துறவிகளின் குடியிருப்பு மற்றும் பள்ளிக் கூடம் ஆக இருந்துள்ளது.. இங்குள்ள வழவழப்பான
மற்றும் மெருகூட்டப்பட்ட படுக்கைகள் சதவாகன வம்சத்தின் ஆட்சியின் போது செதுக்கப்பட்டவை
என்று தெரிகிறது. மொத்தம் 5 கல்வெட்டுகள் இங்கு காணப்படுகின்றன, அதில் ஒரு கல்வெட்டு
கிபி 8 ஆம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்தது. கல்வெட்டுகளின்எழுத்துகள் தமிழ், கிரந்தம் மற்றும் கன்னட மொழிகளில்
வெவ்வேறு ஆண்டுகளில் செதுக்கப்பட்டுள்ளன. இந்த கல்வெட்டுகள் தமிழ்நாடு மற்றும் கர்நாடகத்திற்கு
இடையே உள்ள தொன்மையான தொடர்பை நிறுவுகின்றன. கி.பி 870ல் சோழ மன்னர்களிடமிருந்து இப்பகுதியை
கைப்பற்றிய பின்னர், கங்க மன்னர் இரண்டாம் ராஜமல்லனின் ஆட்சியின் போது சமணச் சிற்பங்கள்
உருவாக்கப்பட்டுள்ளன. வள்ளிமலை 8-9 ஆம் நூற்றாண்டில் ஒரு முக்கியமான சமண மையமாக இருந்துள்ளது
என்பது இவற்றைக் காணும் போது ஊர்ஜிதமாகிறது.
ஆயினும்கூட, தனித்தன்மையானஇதுஒருஅற்புதமானஅமைப்பு.இப்பாறையில்அவ்வளவுதுல்லியமாகசெதுக்கப்பட்டு கண்ணைக்கவரும்
வண்ணம் காட்சியளிக்கிறது.அந்த
வரலாற்று காலத்தில்சுலபமாக்
அ செதுக்கவல்ல தொழிற்நுட்பக் கருவிகள்இல்லையானாலும்செதுக்கப்பட்டுள்ள சிலைகளைப் பார்க்கும் போது அக்காலத்தவர்களின்பொறுமைமற்றும்திறமையை பறை சாற்றுகிறது.எனவேஅனைவரும்கட்டாயமாக காணவேண்டிய ஒரு தொன்மைத்தலம்.
அப்போது அங்குவாழ்ந்தசமணதுறவிகள், இந்தகுகைகளைஅமைதிமற்றும்சமூகப்பணிக்கானஸ்தலங்களாகமாற்றியதோடு மட்டுமல்லாமல், மேலும்உள்ளூர்மக்களுக்கு மருத்துவம் செய்துசுகாதாரத்தை விரிவுபடுத்தியுள்ளனர். இதுதொடர்பானகல்வெட்டுகளைவள்ளிமலைகுகைகளில்காணலாம். இந்தநினைவுச்சின்னங்களில்தொன்மையான, குறிப்பிடத்தக்கவரலாற்றுப் பொக்கிஷங்கள்இருப்பதால் அவைபலகாலம்பாதுகாக்கப்படவேண்டிய தலமாகும்.
சமணக்கல்வெட்டுகளைக்கொண்டஇத்தகையபழங்காலத்தலங்களில்பெரும்பாலானவைஇக்கால மக்களால்அறியப்படவில்லை. சங்ககாலத்திலிருந்தேமாநிலத்தின்பல்வேறுபகுதிகளில்உள்ளகுகைகளில் சமணத்துறவிகள்தங்கி, இன்றையபரபரப்பானவாழ்க்கையில் அமைதியை அளிக்கவல்ல
பொருத்தமான வழிகாட்டுதலை வழங்கியுள்ளார்கள் என்பதை அவ்வூர்மக்களும்ஏனைய பொதுமக்களும்புரிந்துகொள்ளவேண்டும்.
சோழமன்னனிடமிருந்துஇந்தப்பகுதியைக்கைப்பற்றியபின்னர்கங்கமன்னர்ராஜமல்லனால்அங்குஒருசமணப்பள்ளிநிறுவப்பட்டது போல, திருவண்ணாமலைசேத்பட்டுக்குஅருகில்உள்ளசீயமங்கலத்திலும் இதே போன்று
மற்றொன்றும் காணப்படுகிறது.
# தொகுப்பு 1 – அர்த்தபர்யங்காசனத்தில்நான்குபார்ஸ்வநாததீர்த்தங்கரர்சிற்பங்கள் (தியானகோலத்தில்சம்மணமாகஅமர்ந்து) காணப்படுகின்றன.இடப்புறமுள்ள பார்ஸ்வ ஜினரின் தலைக்குமேலே ஸ்ரீதரணேந்திரன்,
பவணலோக தேவரசன், ஐந்து தலை நாகமாக உருவெடுத்து
தலைக்குமேல் பாதுகாப்பது போல செதுக்கியதோடல்லாமல் அதற்கும் மேல் முக்குடை சிறப்பும்
முக்கோண வடிவத்தில் அமைக்கப்பட்டுள்ளது. மற்றும்ஸ்ரீபிரம்மதேவர் உருவச்சிற்பம்யானையின்மஸ்தகத்தில்அமர்ந்துள்ளதுபோன்ற கோலத்திலும்,ஸ்ரீஅம்பிகாயக்ஷி, இருகுழந்தைகள்மற்றும்ஒருபணிப்பெண்ணுடன் செதுக்கப்பட்டுள்ளன.. மற்ற தீர்த்தங்கரர்கள்
மூன்றின்கீழ்
ஸ்ரீ பத்மாவதியக்ஷியின்சிற்பம், சுகாசனத்தில்அமர்ந்தபடி, நான்குகரங்களில்அங்குஷா, பாசம், தாமரைமற்றும்ஒருபழம்ஏந்தியபடியும்,அவளதுகிரீடத்திற்குமேலேஒருபாம்புபடம்விரிந்தபடி ஆபரணங்களால்
அலங்கரித்த நிலையில் செதுக்கப்பட்டுள்ளது.
தொகுப்பு 2 – அர்த்தபர்யங்காசனத்தில்இரண்டுதீர்த்தங்கரர்கள் - ஒருவர்ஸ்ரீஆதிநாதர்மற்றும்மற்றொருவர்ஸ்ரீ மஹாவீரர் இடப்புறம் ஸ்ரீபிரம்மதேவர் உருவச்சிற்பம் யானை மஸ்தகத்தில்அமர்ந்தபடியும், வலப்புறம் ஸ்ரீஅம்பிகாயக்ஷி வலக்கையில் நிலோற்ப மலர்
தொடையில் சாய்ந்தபடி, இரு
குழந்தைகள் மற்றும் ஒரு பணிப்பெண்ணுடன் காணப்படுகிறாள்.
இருபத்துநான்குதீர்த்தங்கரர்களை வடிப்பதற்குபதிலாகமுதல்மற்றும்கடைசிதீர்த்தங்கரரைஒரேஅமைப்பில்சித்தரிப்பதுஒருவகை சிற்பக்கலை பாணியாகும். மொத்த ஜினரையும்ஒரேஇடத்தில்செதுக்க போதியஇடம்கிடைக்காமையால் , ஆரம்பத்தில்ஆதிநாதரையும் அடுத்துமகாவீரரையும்ஒன்றாகப்பிரதிநிதிப்படுத்தும் வகையில்
உருவாக்கும் அளவில் அக்கால கைவினைஞர்களை தூண்டியிருக்கலாம்,அதாவது சதுர்விம்சதி தீர்த்தங்கர மூர்த்திகளை (இருபத்துநான்கினைக்) குறிக்கும்பாணிகருப்பன்குன்று, ஏருவாடி, ஆளுருட்டிமலை, உத்தமபாளையம்மற்றும்வள்ளிமலைஆகியஇடங்களில்உள்ளகுகைகளில் இந்தஇரண்டுதீர்த்தங்கரர்களும்ஒன்றாகக்காணப்படுவதிலிருந்துஒருவகை எடுத்துக்காட்டுகளாகஉள்ளன. அவற்றுள்ஏருவாடி, முட்டுப்பட்டி, வள்ளிமலைஆகியபகுதிகளைச்சேர்ந்தசிற்பங்கள்குறிப்பிடத்தக்கவை.
குறிப்பு: வருத்தத்திற்குரிய
ஒருஉண்மைஎன்னவென்றால், அதுநன்றாகப்பாதுகாக்கப்படவில்லை, மேலும்சிலபாறைகளைக்கொண்டகல்வெட்டுகள்திருடப்பட்டுள்ளன, மீதமுள்ளவற்றில் சிலசேதப்படுத்தப்பட்டுள்ளன. தளங்களில்ஒன்று ASI இன்பாதுகாப்பில்இருந்தாலும், மற்ற ஒன்றான சின்னமலை சிற்பங்களையும்பாதுகாக்கஅதிகமுயற்சிகள்எடுக்கப்படவேண்டும்என்றுநான்கோருகிறேன்.
